closeness of touch | blizina dodira
choreography, performance, video, text: igor koruga
dramaturgy: ana dubljević
costume design: maja mirković
production: Station Service for contemporary dance Belgrade
co-production: kulturni centar beograda & kc magacin
financial support: Goethe Institute Belgrade;
The work is part of artistic research supported by DAS THIRD Research program at DAS Graduate school, Academy of theatre and dance at University of Arts Amsterdam
photography: vladimir opsenica, luka knežević strika, aleksandra marković, thomas lenden
* the work uses a parts of a dramatic text "Scenes of constructed relationships" by: dimitrije kokanov
In recent years, during any socio-political crisis around the world, various physical mobility and collective vulnerabilities based on asymmetric positions of its actors, have become more visible in public space. They direct us to continuously explore the space for our political practices and coexistence as a form of resistance to today's pervasive capitalist realism. In the context of constant (digital) surveillance of almost all our mobility and vulnerabilities, this work explores how to touch the body that touches the screen. It points to the closeness of touch, from the perspectives of women, queer people, immunocompromised people, artists and marginalised dance practices, which all focus on the principle of response-ability: by not keeping a distance and staying out of the world, but rather from dealing directly with the world. This work stemmed from several years of artistic research on discourses and practices of care, vulnerability, depression, immunity, applying specific kinetic and choreographic language. The basic movement principles in this choreographic language come from the domains of: physical gathering from rave clubbing dance, political protests; digital gathering and interaction; somatically-affective movement of slowness (standing, resting, breathing, spiraling, bodily fluids), feminist dramaturgy; plants movement and co-existence; body-mind centring somatic practice etc.
dramaturgy: ana dubljević
costume design: maja mirković
production: Station Service for contemporary dance Belgrade
co-production: kulturni centar beograda & kc magacin
financial support: Goethe Institute Belgrade;
The work is part of artistic research supported by DAS THIRD Research program at DAS Graduate school, Academy of theatre and dance at University of Arts Amsterdam
photography: vladimir opsenica, luka knežević strika, aleksandra marković, thomas lenden
* the work uses a parts of a dramatic text "Scenes of constructed relationships" by: dimitrije kokanov
In recent years, during any socio-political crisis around the world, various physical mobility and collective vulnerabilities based on asymmetric positions of its actors, have become more visible in public space. They direct us to continuously explore the space for our political practices and coexistence as a form of resistance to today's pervasive capitalist realism. In the context of constant (digital) surveillance of almost all our mobility and vulnerabilities, this work explores how to touch the body that touches the screen. It points to the closeness of touch, from the perspectives of women, queer people, immunocompromised people, artists and marginalised dance practices, which all focus on the principle of response-ability: by not keeping a distance and staying out of the world, but rather from dealing directly with the world. This work stemmed from several years of artistic research on discourses and practices of care, vulnerability, depression, immunity, applying specific kinetic and choreographic language. The basic movement principles in this choreographic language come from the domains of: physical gathering from rave clubbing dance, political protests; digital gathering and interaction; somatically-affective movement of slowness (standing, resting, breathing, spiraling, bodily fluids), feminist dramaturgy; plants movement and co-existence; body-mind centring somatic practice etc.
koreografija, izvođenje, video, tekst: igor koruga
dramaturgija: ana dubljević
kostimografija: maja mirković
produkcija: stanica servis za suvremeni ples
ko-produkcija: kulturni centar beograda & kc magacin
finansijska podrška: goethe institute
autor fotografija: vladimir opsenica, luka knežević strika, aleksandra marković, thomas lenden
*u radu se u obliku citata koristi deo dramskog teksta “Prizori konstruisanih odnosa” dimitrije kokanov
U poslednjih nekoliko godina, tokom bilo koje socio-političke krize širom sveta, različite fizičke pokretljivosti i kolektivne ranjivosti zasnovane na asimetričnim pozicijama njenih učesnika postale su vidljivije u javnom prostoru. One nas usmeravaju da neprekidno istražujemo prostor za naše političke prakse i suživot kao oblik otpora današnjem prožimajućem kapitalističkom realizmu. U kontekstu stalnog (digitalnog) nadzora gotovo svih naših pokretljivosti i ranjivosti, ovaj rad istražuje kako dodirnuti telo koje dodiruje ekran. Ukazuje na bliskost dodira iz perspektiva žena, queer osoba, imunokompromitovanih osoba, umetnika i marginalizovanih praksi plesa, koje se sve fokusiraju na princip odgovornosti: ne držeći distancu i ne ostajući izvan sveta, već se direktno suočavajući sa svetom. Ovaj rad proizilazi iz višegodišnjeg umetničkog istraživanja diskursa i praksi nege, ranjivosti, depresije, imuniteta, primenjujući specifičan kinetički i koreografski jezik. Osnovni fizički principi kretanja tog koreografskog jezika proizilaze iz domena: fizičkog okupljanja na plesu iz rave klubova, političkih protesta; digitalnog okupljanja i interakcije; somatsko-afektivnog pokreta sporosti (stajanje, odmaranje, disanje, spiralanje, telesne tečnosti), postavljenih unutar feminističkih dramaturških struktura; pokreta biljaka i suživota; somatske prakse centrirane na telo i um itd.
dramaturgija: ana dubljević
kostimografija: maja mirković
produkcija: stanica servis za suvremeni ples
ko-produkcija: kulturni centar beograda & kc magacin
finansijska podrška: goethe institute
autor fotografija: vladimir opsenica, luka knežević strika, aleksandra marković, thomas lenden
*u radu se u obliku citata koristi deo dramskog teksta “Prizori konstruisanih odnosa” dimitrije kokanov
U poslednjih nekoliko godina, tokom bilo koje socio-političke krize širom sveta, različite fizičke pokretljivosti i kolektivne ranjivosti zasnovane na asimetričnim pozicijama njenih učesnika postale su vidljivije u javnom prostoru. One nas usmeravaju da neprekidno istražujemo prostor za naše političke prakse i suživot kao oblik otpora današnjem prožimajućem kapitalističkom realizmu. U kontekstu stalnog (digitalnog) nadzora gotovo svih naših pokretljivosti i ranjivosti, ovaj rad istražuje kako dodirnuti telo koje dodiruje ekran. Ukazuje na bliskost dodira iz perspektiva žena, queer osoba, imunokompromitovanih osoba, umetnika i marginalizovanih praksi plesa, koje se sve fokusiraju na princip odgovornosti: ne držeći distancu i ne ostajući izvan sveta, već se direktno suočavajući sa svetom. Ovaj rad proizilazi iz višegodišnjeg umetničkog istraživanja diskursa i praksi nege, ranjivosti, depresije, imuniteta, primenjujući specifičan kinetički i koreografski jezik. Osnovni fizički principi kretanja tog koreografskog jezika proizilaze iz domena: fizičkog okupljanja na plesu iz rave klubova, političkih protesta; digitalnog okupljanja i interakcije; somatsko-afektivnog pokreta sporosti (stajanje, odmaranje, disanje, spiralanje, telesne tečnosti), postavljenih unutar feminističkih dramaturških struktura; pokreta biljaka i suživota; somatske prakse centrirane na telo i um itd.
VIDEO TEASER CLOSENESS OF TOUCH / BLIZINA DODIRA
|
|
